Perceptions of Time. Children Re-explore the Fourth Dimension of Space (Αντιληψεις του Χρονου. Με εργαλειο το Design τα παιδια επαναπροσεγγιζουν την τεταρτη διασταση του χωρου)

Abstract

ABSTRACT

Nowadays, a significantly dynamic factor is emerging in the experience of space, its fourth dimension, the time. Which correlations could arise from the connection of space and its objects with time? How spatial experiences could be rendered, valuated and organized? How many perceptions of time could there be, and how are they visualized? The present paper presents an educational program of the innovative Design Lab for Kids, aged from 9-11, organized and coordinated by the Industrial Design Lab of the AUTΗ School of Visual and Applied Arts, under the primary educational programs of MMCΑ. The case study takes as a motive the open question “perceptions of time”. Utilizing the educational tools of Design, the children go beyond the existing norms of time (Jones 2012). Criteria related to the experience of space, the personal time, are being added, along with their assignation to the everyday life. The design of another clock is not the point of this project. The objects that are being materialized by the children, are aiming to give new perceptions of time. Time is becoming an important tool to interact with the environment and the everyday activity. The “space for the child” is being enriched, with qualities that compose the “space for the child”.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Στις μέρες μας έχει αναδυθεί ένας ιδιαίτερα δυναμικός παράγοντας στη βίωση του χώρου, η τέταρτη διάστασή του, ο χρόνος. Ποιοι συσχετισμοί προκύπτουν από τη σύνδεση του χώρου και των αντικειμένων του με το χρόνο; Πώς μπορεί να αποτυπωθεί η χωρική εμπειρία; Πώς μορφοποιούνται οι διαφορετικές αντιλήψεις για το χρόνο; Η εργασία αυτή παρουσιάζει μια εκπαιδευτική εφαρμογή του καινοτόμου Εργαστηρίου Design για παιδιά, ηλικίας 9-11 ετών, που οργανώνεται και συντονίζεται από το Εργαστήριο Βιομηχανικού Σχεδιασμού του Τμήματος Εικαστικών & Εφαρμοσμένων Τεχνών Α.Π.Θ. στο πλαίσιο των εκπαιδευτικών προγραμμάτων του ΜΜΣΤ. Από τους κυριότερους στόχους αυτού του ερευνητικού έργου είναι η αναστοχαστική μελέτη των εργαλείων στην εκπαίδευση (Cross 2011) αξιοποιώντας ισόρροπα τα σύμβολα και τα εργαλεία, την τέχνη και την τεχνική (Mumford 1952). Λαμβάνεται ως αφορμή το ανοιχτού τύπου ερώτημα, ‘αντιλήψεις του χρόνου’. Αξιοποιώντας τα εκπαιδευτικά εργαλεία του Design τα παιδιά ξεπερνούν τις τυπολογικές νόρμες για την αποτύπωση του χρόνου (Jones 2012). Στο πλαίσιο της εργασίας δεν προσδοκάται ο σχεδιασμός ενός ακόμη ρολογιού. Τα αντικείμενα που σχεδιάζονται και υλοποιούνται, στοχεύουν στην ανάδειξη διαφορετικών αντιλήψεων του χρόνου. Ο χρόνος διαδρά με το καθημερινό περιβάλλον και τις δραστηριότητες σε αυτό. «Ο χώρος για το παιδί» εμπλουτίζεται με ποιότητες που συνθέτουν «το χώρο του παιδιού».